Vlak voor het begin van zijn solo-kerktour spreek ik in de Lutherse Kerk in Groningen hét soultalent van ons land: over zijn rol als Judas in The Passion, zijn spirituele beleving, zijn liefde voor de muziek van George Michael en het nieuwe album dat begin volgend jaar verschijnt. In gesprek met Jeangu Macrooy!
Vanavond gaat het gebeuren: het begin van de solo-kerktour door Nederland! Wat zijn jouw verwachtingen van deze tournee?
“Ik ga terug naar hoe ik ben begonnen. Ik heb de afgelopen twee jaar wel af en toe solo gespeeld, maar toch voornamelijk met mijn band. Ik wil voor mijzelf een beetje herontdekken waarom ik solo spelen zo bijzonder vindt. Eigenlijk weet ik het wel: het is de intimiteit die je hebt als mensen zo voor je zitten. Het is niet een hoog podium, er hangen geen tachtig lichten en er zijn geen visuals… Het is gewoon muziek en publiek en de interactie die daardoor ontstaat. Ook de non-verbale interactie eigenlijk. Als ik die nummers terugbreng naar hun essentie dan luisteren mensen ook vaak meer naar de tekst en waar het over gaat. Ik zie het ook als een kans om mijn publiek wat persoonlijker te benaderen.”
Als je alleen op het podium staat, zonder band en in de intieme setting van een kerk, stel je je eigenlijk heel kwetsbaar op. Was dat een bewuste keuze van je?
“Als je met z’n negenen op het podium staat dan voel je alsof je met een leger op het podium staat en mensen letterlijk omver gaat blazen. Maar hier is het mensen uitnodigen: Hey luister, ik heb een verhaal… Het is een bepaalde soort spanning die, als het op de juiste plek zit, gewoon in de hele ruimte voelbaar is. Dat ga ik proberen om elke avond te creëren.”
Heb je ook voor deze opzet gekozen omdat je door alle hectiek van de afgelopen jaren zelf behoefte hebt aan rust en bezinning?
“Ja, hoewel ik nog steeds druk ben met allerlei dingen. Ik ben bezig met nieuwe muziek. Er is vandaag een nieuwe single uitgekomen. We bouwen langzaam toe naar het tweede volledige album. Toch heb ik voor mijn gevoel een beetje een rustige periode. De eerste twee jaar gingen natuurlijk supersnel. Eerst die EP en het album een jaar daarna… Ik heb in die periode geen enkel moment gehad dat ik terug kon kijken hoe vet dat allemaal was. Niet dat ik er niet bewust van was, maar het was meteen door naar het volgende ding. Ik heb nu wat meer ruimte, ook omdat ik een goed team heb en we weten waar we naartoe werken, om gewoon stil te staan en te genieten van alle mooie dingen die voorbijkomen. En een beetje daarop te reflecteren.”
“wat een mooie stem is is een mooie stem, maar wat mensen echt naar binnenhaalt is de emotie die er achter ligt”
Je hebt ooit verteld dat je vooral door vrouwelijk artiesten bent beïnvloed omdat die hun emoties meer laten zien. In een uitzending van DWDD heb je een aantal nummers van George Michael gezongen. Wat maakt hem zo bijzonder in vergelijking met andere mannelijke artiesten?
“Ik weet het niet. Ik denk dat ik een jaar of tien of elf was toen ik tussen mijn moeders cd’s een George Michael-collectie ontdekte en ik was daar gelijk door gegrepen. Ik ben nog steeds van geen enkele andere mannelijke zanger zo onder de indruk dan George Michael en hoe hij emotie over kan brengen. Ook in de studio lieten ze clipjes zien van George Michael die dan een nummer zingt en iedereen voelt dat… Het is een kunst op zich om zo eerlijk emotie te kunnen tonen. Wat een mooie stem is is een mooie stem, maar wat mensen echt naar binnenhaalt is de emotie die er achter ligt. Ik denk dat hij dat als een van de weinigen kon doen.”
George Michael is bekend als popzanger, maar eigenlijk was hij een soulzanger.
“Ja, dat is het ook. Het is een zanger met heel veel soul. Soul is dat mysterieuze ding… Je kan nooit zeggen: Dat is precies soul, maar als het er is dan herken je het wel gelijk. Sterker nog, je voelt het dan gelijk. En dat had hij.”
Je hebt in 2014 van Suriname naar Nederland verhuisd. In welke zin heeft jouw verblijf in Nederland jou als mens en als muzikant veranderd?
“Grappig, daar vertel ik vanavond ook over in mijn concert. Ik heb eigenlijk mijzelf in de jaren na 2014 ontdekt, want daarvoor… Ik heb een tweelingbroer, die maakt ook muziek, en we hebben alles altijd samen gedaan. Vaak in dezelfde klas gezeten, eigenlijk vrijwel dezelfde vriendenkring, dus altijd iemand aan mijn zijde gehad op het podium in Suriname. Toen ging ik weg en moest ik alles opeens alleen doen en dat was heel spannend. Je denkt van: Ja, ik heb nu niet iemand meer naast me die me aanvult, weet je? Het wordt dus heel duidelijk: oké, daar ben ik sterk in en daar moet ik nog aan werken. Ik denk dat dat mij heel erg heeft geholpen, hoe ik ben gegroeid, persoonlijk als mens maar ook als artiest, dat ik veel sterker in mijn schoenen sta en veel zelfverzekerder ben over wat ik doe.”
Had je in die periode ook wel eens moeilijke momenten?
“Van eenzaamheid heb ik wel last gehad. Ik had echt hele fijne mensen om me heen, maar je bent toch wel de enige met jouw verhaal, met jouw achtergrond. Dat kan wel eenzaam voelen. Maar zware heimwee heb ik niet echt gehad. Ik heb nooit mijn moeder huilend opgebeld dat ik terug wilde. Nee, dat was misschien omdat ik hier heel gefocust kwam, met een doel om mijzelf te bewijzen. Ik was gewoon constant bezig met dingen. Ik had nooit een moment dat ik niets te doen had. Dat helpt ook.”
Kort geleden was je te zien als Judas in The Passion. Hoe heb je je op die rol voorbereid?
“Het is een personage die me altijd heeft geïntrigeerd. Ik ben een beetje dichtbij mezelf gaan zoeken, wat natuurlijk wel lastig is, want verraad op dat niveau is toch wel anders dan een leugentje vertellen, haha! Ik geloof wel dat elk mens, als je in een bepaalde situatie terechtkomt, wanhopig kan worden en dingen kan doen die niet zo slim zijn, maar dat je het wel doet uit het geloof dat je iets wil rechtzetten of dat je op dat moment iets goeds aan het doen bent. Soms kunnen die keuzes, die reflecterende beslissingen, onomkeerbare gevolgen hebben. Dus ben ik het meer zo gaan benaderen. Ja, hij is echt gewoon de menselijkheid zelf.”
Ik heb begrepen dat je alleen de rollen van Jezus of Judas wilde spelen?
“Ja klopt, ik ben benaderd en toen vlogen er ook nog andere rollen voorbij. Jezus kon niet meer want daar was al iemand voor gevraagd, maar Judas… Ik heb in het eerste gesprek gezegd dat ik het heel tof zou vinden als ik Judas kon spelen. En ik ben blij dat ik dat gedaan heb.”
Je bent katholiek opgegroeid en hebt jezelf ooit omschreven als iemand die niet religieus is, maar wel spiritueel. Wat was voor jou de reden om jezelf van de kerk los te maken?
“Het had eigenlijk te maken met je niet thuis voelen, vooral in Suriname, waar toch wel een soort van homofobische sfeer was. En dat terwijl de boodschap van het geloof eigenlijk is dat iedereen welkom is en om van iedereen te houden. Ja, mensen gaan zelf veroordelen. Het is niet dat ik persoonlijk ben aangesproken door mensen van de kerk waar ik heenging, maar ik kan me wel herinneren dat er een paus was die had gezegd dat die mensen ziek zijn en dat je daarvoor moet bidden… Maar ik dacht: Ik ben helemaal niet ziek, haha! Dat was dus de reden. Maar ik ben wel spiritueel, dat je op veel dingen kan bezinnen en reflecteren, gewoon op een positieve manier naar dingen kijken, aardig zijn en vriendelijk zijn voor andere mensen. En dankbaar zijn voor alles wat ik heb in mijn leven. De mens is sowieso een heel arrogant ras, maar er schuilt ook arrogantie in het denken dat jij ervoor hebt gezorgd dat je alles hebt.”
Wat is voor jou de kracht en de zwakte van het christelijk geloof?
“Dat is een goeie vraag… Het is interpretatie. Bijvoorbeeld de bijbel, mensen vullen dat zelf in en maken zelf regeltjes. Er zijn ook zoveel stromingen, eigenlijk in elke religie, omdat mensen op hun eigen manier interpreteren en eigen regeltjes hebben. Maar weet je wat het belangrijkste is? Dat klinkt dan misschien cheesy of zoet, maar van de tien geboden is het eerste gebod het belangrijkste: heb je naaste lief als jezelf. Dan hoef je daar echt niet achteraan te zeggen dat je niet mag stelen, dat je niet mag verkrachten, dat je niet iemand mag vermoorden… Want als je iemand liefhebt dan doe je dat niet. Dat is de boodschap. Maar die boodschap kan vertroebeld raken door hoe mensen andere dingen daaromheen invullen.”
Heb je als muzikant een specifiek doel waar je stap voor stap naar toewerkt of ben je iemand die meer van dag tot dag leeft?
“Ik werk wel heel gestructureerd naar doelen toe. Het is bij mij zo geweest dat ik altijd het punt aan de horizon heb gezien, altijd hele grote dromen en veel ambitie heb gehad. En ik heb eigenlijk hier geleerd, ook doordat ik met Perquisite werk die nu mijn management doet en mijn muziek produceert, om die grote dromen en ambities te verdelen in kleinere stapjes, haha! Dat maakt het ook overzichtelijker voor jezelf. Dan heb je zelf een beetje in de hand waar je heen stuurt.”
“bij het schrijven van nummers is het mijn instelling om mijn eigen conventies te doorbreken”
Je bent nu bezig met een nieuw album. Hoe ver ben je daarmee?
“Het gaat heel goed. Eigenlijk heb ik al een album liggen, maar ik blijf gewoon doorschrijven. Bij het schrijven van nummers is het mijn instelling om mijn eigen conventies te doorbreken. Het wordt niet hetzelfde album als High On You. Ik wordt door zoveel andere verschillende muziekstijlen geïnspireerd. De soul is wel iets wat er in blijft, maar met de invloeden daarop ben ik aan het experimenteren. Ik heb een goed idee welke richting het opgaat. De eerste single is een voorproefje, een tip van de sluier, haha!”
Wat is jouw inspiratie voor het schrijven van de nummers van dat album?
“Eigenlijk uit alles om heen en wat dat met mij doet. Het kan zijn dat ik het haal uit een theaterstuk, uit een film of uit een boek dat ik lees. Maar het heeft wel altijd te maken met wat die prikkels met mij doen, hoe ik dat zelf transformeer en hoe ik dat relateer aan mijn eigen leven. In alles zit wel iets autobiografisch.”
Welke andere plannen heb je dit jaar?
“We gaan op een aantal festivals spelen. Ik kijk heel erg uit naar Oerol. Daar heb ik vorig jaar ook gespeeld, dat was supergaaf. Het staat echt in het teken van nieuwe muziek spelen. Er komt nog meer nieuwe muziek dit jaar. Ik kan daar nog niet veel over vertellen…”
Met andere muzikanten?
“Nee, dat niet… Maar het is wel gaaf!”
