Al meer dan 40 jaar is John Watts van Fischer-Z actief als muzikant. Maar de 62-jarige Britse zanger is na al die jaren nauwelijks veranderd. Onvermoeibaar blijft hij politiek betrokken en gebruikt hij actuele gebeurtenissen in de wereld als inspiratiebron voor het schrijven van muziek. Geen wonder dus dat dit interview naast muziek ook over politiek gaat, met een nogal opvallende opmerking over Trump als afsluiter…

Je hebt net op Retropop opgetreden. Hoe ging het?

“Ik vond het leuk. Het geluid in het midden was niet helemaal goed, de subs onder het podium gaven een enorme bromtoon. Maar ik heb ervan genoten. Ik vond het publiek geweldig en had het gevoel dat we echt een band met hun hadden.”

Je nieuwe album Building Bridges is kort geleden uitgekomen. Op dat album hoor ik hetzelfde energieke geluid als op de vroege Fischer-Z albums. Hoe is het je gelukt om Building Bridges zo fris en energiek te laten klinken?

“Ik denk dat de aanpak eigenlijk hetzelfde is. Op de vroege Fischer-Z platen hoor je eerst een viermansband en daarna een driemansband. Op het Red Skies-album bijvoorbeeld heb ik, afgezien van bas en drums, alles gespeeld, Op het nieuwe album speelt Jamie Bush drums en ik speel ik de rest. It’s me, me, me and me. In principe bestaat de band eigenlijk uit mij en een drummer. Daarom is de aanpak eenvoudiger.”

Red-Skies-Over-Paradise-cover

Het album begint met Damascus Disco, een nummer dat je vanavond ook hebt gespeeld.

“Ja. Interessant genoeg lijken mensen het te herkennen. Ze moeten het op de radio hebben gehoord.”

Damascus Disco heeft twee verschillende kanten: het is confronterend (little children bombed out of beds) maar geeft ook een boodschap van hoop (if we build bridges with love, it might be enough).

“Ja, pretentieuze hoop…”

Staat de tekst van dat nummer symbool voor het hele album?

Yeah. Je weet misschien dat ik ook over politiek schrijf. Het valt allemaal samen met het idee van een desintegrerend politiek systeem in de hele westerse wereld, zoals de afgelopen tijd in veel verschillende landen te zien is geweest. Alles wordt ingehaald door de snelheid van het internet en door reality shows. Daardoor kunnen mensen snel komen en gaan, maar worden levensstijlen en veranderingen niet snel beïnvloed.”

In Damascus Disco zing je when you fight monsters you know, you become monsters too.  Wat bedoel je daarmee?

“Dat is mijn versie van een Nietzsche-quote. Hij zei altijd dat je in principe in gevaar bent als je een wil dier wordt.”

Dus hoe kun je tegen een wild dier vechten zonder er één te worden?

“Je moet nog steeds tegen hem vechten. Misschien moet je er één worden. Ik denk dat communicatie het antwoord is naar begrip. Ik ben in die zin geen vredespersoon. Bijvoorbeeld, als mensen zeggen dat je van kernwapens af moet: ja, dat is een goed idee maar niemand zal dat doen. Er zijn gewoon kernwapens, dat is een feit. Dus is het dom om kernwapens op te geven, haha! Ze bestaan, ze zijn er. It’s like saying: we don’t like grey skies. We have grey skies.”

“wat ik hierna doe zal weer anders zijn, want het heeft geen zin om jezelf te herhaleN”

Voordat je muziek begon te maken heb je klinische psychologie gestudeerd en in de gezondheidszorg gewerkt. In welke zin heeft jou dat als muzikant geholpen?

“Ik was altijd al geïnteresseerd in psychologie, in de manier hoe dingen werken, zelfs voordat ik het ging studeren. Het is gewoon een manier om naar de wereld te kijken. De belangrijkste eigenschap van een therapeut is nauwkeurig te observeren. Ik heb dat mijn hele leven gedaan. Dat is wat psychologen en schrijvers moeten doen, wat iedereen moet doen om enige impact te hebben. Ik ben een scherpe observator.”

Kun je je voorstellen dat je, in plaats van muzikant, je hele leven als psycholoog had gewerkt?

“Nee. Ze wilden dat ik psychiater zou worden, maar voor mij… Ik denk dat, net zoals je naar doctoren en therapeuten gaat, bepaalde mensen in staat zijn om mensen op verschillende manieren te genezen. Het is voor mij een lange en vreemde reis geweest, maar mijn manier om te helpen is om mensen gelukkig te maken en te laten nadenken, door wat ik doe.”

Met Fischer-Z was je in Europa succesvol, ook hier in Nederland (de single Marliese haalde zelfs de 5e plek van de Top 40). Hoe kijk je nu terug op de beginperiode van de band?

“Interessant genoeg is er veel continuïteit. Mijn zoon, die nu mijn manager is, is 22 jaar. Ik heb afstand genomen van wat ik deed. Het is een ander geluid, het is John Watts, het is The Cry… Maar hij zei: Nee, het is altijd het Fischer-Z geluid geweest. Je vroeg hoe ik daar op terugkijk? Het maakt deel uit van hetzelfde continuüm. Net zoals toen je zei dat het nieuwe album hetzelfde soort energie heeft als de vroege albums. Ik denk dat dat zo is. Nogmaals, ik vind het leuk om verschillende dingen te doen, maar wat ik in het verleden deed was het een andere naam geven. Het album dat net is uitgekomen wilde ik ook een andere naam geven, maar mijn zoon zei: Nee, het is een Fischer-Z album. Het is een simpel, energetisch, krachtig album geworden dat daarvoor gewaardeerd is. Wat ik hierna doe zal weer anders zijn, want het heeft geen zin om jezelf te herhalen.”

Enig idee in welke richting het zal gaan?

“Het zal meer samenwerking met andere mensen betekenen.”

Zoals bijvoorbeeld…

“Nou, namen van mensen die ik respecteer, dus zal het heel interessant worden. Maar wat ook meespeelt is dat ik de hele tijd schrijf en werk. Er komt ook een boek, dat in september zal worden afgerond, met daarin verhalen uit de periode van 1976 tot 1981. Het is geen rock ’n roll-boek, omdat ik daar een hekel aan heb. Het is gewoon een verzameling verhalen, waarvan mensen de kans hebben om te zeggen: Ja het is waar of Nee dat was het niet.”

17862

Nadat Fischer-Z in 1981 uit elkaar viel begon je je eigen solo-carrière, met een heel ander geluid. Was dat iets dat je altijd al wilde doen?

“Nee, het had niets met geluid te maken. I wanted to break out that loop, because we’ve become like rockstars and I had no rest and I had to keep working… that’s not why I went into it for. Ik was erbij betrokken omdat ik voelde dat muziek onderdeel was van het kunst continuüm. En het idee om van die stadion-dingen te doen… Ik wil dat veel mensen mijn werk horen, maar als je steeds beroemder wordt zit je uiteindelijk vast aan een bepaald geluid. Alle bands die op hetzelfde moment dezelfde dingen deden als ik, zoals The Police, maakten drie geweldige albums en daarna ging Sting weg om zijn eigen ding te doen. Net zoals Simple Minds, ze blijven doorgaan en worden nog steeds herinnerd door hun vroege albums. Maar ze hebben hun eigen geluid nooit losgelaten. Ik heb compleet verschillende dingen gedaan.”

Was je niet bang om jezelf te vervreemden van de fans van Fischer-Z?

“Nee, ze vonden het leuk. Ik denk dat je nooit een merknaam moet onderschatten. Zo werkt dat in deze tijd met merknamen. Ik ben nu 61 jaar. Voor mij moet een show goed en spannend zijn, hoe oud je ook bent. Het is niet goed om te zeggen: Ik vond het 30 jaar geleden leuk. Ik denk dat mensen best verrast zullen zijn. En één van de dingen die ik kan geven is energie.”

“alles wat ik niet met mijn hart voel, zal ik niet spelen”

Je hebt ooit gezegd: Mijn enige verplichting is om goed te zijn, niet te spelen wat het publiek wil.

“Dat klopt, absoluut.”

Ben je het daar nog steeds mee eens?

“Oh ja, want er zullen altijd liedjes zijn die ik doe die het publiek wil horen en liedjes die minder relevant zijn. Alles wat ik niet met mijn hart voel, zal ik niet spelen. Het grappige is, als je het concert zag, dat het niet inzakte toen we nieuwere liedjes speelden. Dat is heel ongebruikelijk, want normaal gesproken gebeurt dat wel. We speelden bijvoorbeeld Wild Wild van het nieuwe album, en dat leverde achterin de meeste reacties op. Het tweede liedje dat we speelden was So Close, wat een radionummer is en binnenkort in Amerika zal worden uitgebracht, en dat is… Mensen reageren er op dezelfde manier op. Als het goed is, zullen mensen erop reageren.”

In je carrière ben je altijd politiek bewust geweest en zijn ontwikkelingen in de wereld een belangrijke inspiratiebron voor je geweest. Mis je dat in de muziek van andere bands in deze tijd?

“Mensen moeten doen waar ze in geloven. Mensen worden in verschillende tijden geboren. Iedereen die 30 jaar of jonger is, is geboren in de egoïstische samenleving van Europa. Het is allemaal anders. Ik denk dat het voor jonge muzikanten moeilijk is om geld te verdienen, om opgemerkt te worden, omdat er teveel muzikanten zijn. Alleen de mensen die genoeg lawaai op internet maken worden gehoord.”

Dus je gaat gewoon door met wat je altijd gedaan hebt.

“Ja, dat vind ik leuk. Ik schrijf ook veel meer. Ik heb een writing deal in Amerika.”

En begin volgend jaar sta je in Paradiso!

Yeah, that’s going to be good. We moesten weer in dat soort zalen spelen. Ik ben een tijdje weggeweest. Dus om terug te komen en te spelen… Ik geloof dat als een band goed genoeg is je terug kan komen en in dezelfde zalen kan spelen, maar niet voor hetzelfde publiek. Veel mensen die me kwamen zien zijn nu dood. Echt waar! Vandaag was het een zeer gemengd publiek en was ik erg verrast door hun aandacht. Omdat ik dat niet verwacht, tenminste niet op een festival.”

Tijdens jouw optreden stond ik midden in het publiek en zag ik mensen van alle leeftijden om mij heen.

“Ik denk dat de eenvoud en de energie mensen aanspreekt, en hopelijk de kracht van de liedjes.”

De verkiezing van Donald Trump was een van de inspiratiebronnen voor het album Building Bridges. Denk je dat de boodschap van Trump een sterke en positieve tegenbeweging zal creëren en mensen zal samenbrengen?

“Dat zal even duren. Ik geloof in pendulum theory politics. Na Barrack Obama, een donkere democratische president, krijg je een beweging de andere kant op. Dat is de reden dat je zelfs iemand als Trump krijgt. Ook door de manier hoe het internet en de media werkt, is het voor een zakenman mogelijk om zijn plek in het Amerikaanse presidentschap te kopen. Voornamelijk omdat ze hem onderschat hebben. Met name Hillary heeft het heel slecht gedaan. Ze is te oud, ze is onderdeel van het oude regime. Maar als je iemand als Trump hebt… Ik bedoel, hij heeft 17 Republikeinse genomineerden verslagen, inclusief de Bush-familie. Toen de Democraten dat zagen, hadden ze het veel serieuzer moeten nemen. And people will elect an asshole who says things straight. Zijn meningen zijn walgelijk maar heel makkelijk te begrijpen. Net zoals de mensen die hun meningen over Brexit gaven. De verkiezingen zijn nu heel interessant, omdat het Theresa May enorm heeft verzwakt. Het heeft ook het Brexit-proces verzwakt.”

Theresa May heeft een grote fout gemaakt.

She called it wrong. Negen maanden deed ze het als premier best goed, maar ze kan geen campagne voeren. Corbyn kreeg steun via het internet. Hij heeft beloftes gedaan die hij niet kan nakomen, maar dat maakt niet uit. Hoe dan ook, het is interessant om te zien wat er gebeurt. Ze zal een alliantie met de Unionist Party moeten aangaan, die Ierse fascisten zijn. Dus het is heel erg interessant.”

Er gebeurt nu van alles.

“Ja, Europa valt uit elkaar. De Europese Gemeenschap zal de komende tien jaar enorm veranderen. Als ik de Britse regering was, dan zou ik erin blijven om te zien wat er gebeurt.”

Denk je dat Trump zijn termijn van vier jaar zal volmaken?

“Een vriend van mij in Amerika denkt van wel, omdat er teveel Republikeinse instanties zijn die achter hem staan. Ik denk dat hij afgezet wil worden. Hij heeft bewezen dat hij the big man job kan doen. Ik denk dat hij het niet meer wil doen, het is saai. Als ze hem afzetten kan hij zeggen: Door nepnieuws ben ik afgezet, ik heb mijn best voor jullie gedaan. Ik denk dat hij binnen twee jaar ermee stopt of wordt afgezet, maar dat is mijn mening.”

Laten we het hopen!

“In Amerika houdt niemand eigenlijk van Trump. Het enige dat hij heeft bereikt is het klimaatverandering-gebeuren. Afgezien daarvan moest hij alles terugdraaien. En liegen over het hoofd van de FBI was geen handige actie, want ze zijn heel slim. But I want to see the pictures of him and the Russian hookers! With an orange stuck up his ass!

© Godfried Nevels